Ta mniej jasna strona życia

Dziewczyna siedząca pośrodku gruzów powstałych w wyniku tsunami, które nawiedziło Japonię.

Okazuje się, że jednak ktoś troszczy się o tych, którzy myślą, aby skoczyć i popełnić samobójstwo

Artysta cierpiący na chorobę Alzheimera

To był pogrzeb szeregowego Kevina Elliotta, który zginął podczas walk w Afganistanie przeciwko Talibom. Ceremonia pochówku odbywała się w Dundee, w Szkocji. Jego najlepszy przyjaciel, Barry Delaney ubrał się w jaskrawą sukienkę, by uhonorować ich długotrwałą umowę. Uzgodnili, że jeżeli jeden z nich umrze, drugi przyjdzie na pogrzeb ubrany właśnie w jaskrawozieloną sukienkę.

Dwaj przyjaciele z dzieciństwa spotkali się podczas demonstracji. Jeden z nich to strajkujący, a drugi policjant.

Policjant negocjujący z samobójcą stojącym na moście Golden Gate

"Jeżeli Bóg istnieje, będzie musiał błagać mnie o przebaczenie"

Napis wyryty w jednej z cel w obozie koncentracyjnym przez żydowskiego więźnia

Maczety używane w Rwandzie podczas ludobójstwa w 1994 roku. W przeciągu 100 dni, co minutę ginęło tam średnio 5 osób. Zabijani byli głównie przy pomocy maczet zakupionych za pieniądze z Banku Światowego. 5 na 6 dzieci było świadkami czyjegoś morderstwa lub okaleczenia. Ocalonych nazywano "Bafuye bahagaze", co znaczy "żyjący umarli".

"Nikt nie rozumie jak ciężkie może być życie nastolatka.

Dorośli tego nie zrozumieją. Oni już teraz są w innym miejscu, nie wiedzą jak sobie z tym radzić i myślą, że tylko się wygłupiamy. Ogólnie ludzie myślą, że większość nastolatków jest głupia. Większość z nich nigdy nie traktuje nas poważnie. Nie da się zaprzeczyć, że niektórzy nastolatkowie są całkiem głupi, ale czy tego samego nie można powiedzieć o dorosłych? Ci nastolatkowie, którzy głośno gadają zostają zauważeni, a reszta podlega generalizacji - to jest naprawdę smutne. Większość z nas dobrze wie, jak działa świat, wie, że "YOLO" to brednie. Nastolatkowie, którzy piszą na Facebooku czy Twitterze absolutnie nie są tacy, jak większość młodych. Wiem doskonale, że codziennie giną tysiące ludzi. Wiem, jak ciężkie może być życie po szkole średniej. Wiem, jak życie jest niesprawiedliwe. Ja i 80% nastolatków wiemy to. Wymówka na bycie bezmyślnym idiotą: "oni są jeszcze nastolatkami" nie pasuje, jest kłamstwem.

Muszę chodzić do miejsca, którego nienawidzę, gdzie jestem poniżany, atakowany, ignorowany, gdzie czuję się nikim. Muszę udawać, że nie słyszę podłych żartów skierowanych pod moim adresem. Muszę słuchać nauczycieli, którzy twierdzą, że muszę podnosić głos i że muszę po prostu "dać sobie z tym spokój". Zwykle słyszę tę samą historyjkę, którą karmią innych nastolatków: "Ludzie w Afryce głodują i giną, z chęcią natychmiast zamieniliby się z tobą miejscami. Zrozum, jakim jesteś szczęściarzem." Czy to ma sprawić, że poczuję się lepiej, wiedząc, że tysiące ludzi umiera z głodu, a ja nie mogę nic z tym zrobić? Czy to, że oni głodują, sprawia, że ja nie mam prawa być smutny? W chwili kiedy przekraczam próg domu, załamuję się. Nie daję sobie rady ze stresem i z niepokojem. Wiem, że za kilka lat będę miał ten problem z głowy, ale dorośli nie rozumieją, że właśnie teraz, w tej chwili muszę się z tym zmagać każdego dnia.

Każdego dnia żyjesz z bólem, czasem mniejszym, czasem większym, ale ból jest zawsze. Wiesz, że ten ból kiedyś minie, ale to potrwa jeszcze kilka lat. A ludzie wciąż dziwią się, że nastolatkowie popełniają samobójstwa?"

14-letni chłopak opublikował ten tekst na swoim blogu, na miesiąc przed tym, jak popełnił samobójstwo.

12 czerwca 2013
Do Larry'ego Lakeya, mojego druha z marynarki z oddziału Delta Co. 1st Bat., 3rd Marines, który oddał za nas wszystkich swoje życie 22 września 1966 roku.

Nie znałem cię zbyt dobrze, gdyż byłem w jednostce bardzo krótko.
Nie wiem jak, ani dlaczego przeżyłem tego dnia, kiedy tobie się nie udało.
Przepraszam, że tyle czasu zajęło mi dotarcie tutaj.

Nie zapomniano o tobie. Semper Fi (Zawsze wierni)

Mała dziewczynka spóźniła się, by dostać wodę i desperacko stara się zatrzymać ciężarówkę.

Dwaj bracia pozujący do zdjęcia w Parku Narodowym Sekwoi na chwilę przed uderzeniem pioruna w sierpniu 1975 roku. Chłopak po lewej zmarł, jego starszy brat przeżył.

Miłość przez sześć dziesięcioleci.

Ojciec i syn uzależnieni od heroiny.

"Ed,
To jest impreza z okazji twojej 65. rocznicy ślubu. Jesteś w Horton Township Hall.
Zrelaksuj się i baw się!"

Alzheimer

=

Hiroszima - po i przed.

Zdjęcie nr 1:
"To mój przyjaciel Steve, żegnający się ze swoim bratem, który wylatywał do Iraku."

Zdjęcie nr 2:
"To mój przyjaciel, kilka miesięcy później, na pogrzebie swojego brata. Żegna się z nim po raz ostatni."

"Te zdjęcia prawdopodobnie nie zrobią na was takiego wrażenia jak na mnie, ale i tak są niezwykle poruszające."