Dwóch dżentelmenów wybrało się do restauracji na obiad. Ich uwagę zwróciła siedząca samotnie dziewczyna kilka stolików dalej. Miała bardzo krótką spódniczkę, spod której było widać coś czarnego.
- Majteczki - mówi jeden.
- Nie, to włosy - mówi drugi.
- Majtki!
- Włosy!
Od słowa do słowa założyli się o tysiąc zł. No ale jak teraz rozstrzygnąć zakład? Zawołali kelnera, wyjaśnili sprawę, obiecali napiwek. Kelner podszedł do dziewczyny, zapytał czy nie chce czegoś jeszcze zamówić, upuścił serwetkę, schylił się, żeby podnieść i wraca do zniecierpliwionych dżentelmenów.
- Żaden z panów nie ma racji. Muchy!

Nie dziwi Ciebie ta złowroga cisza jaka zapadła po tym wrzucie?
To niezwykłe. Widocznie wszyscy rzucili się do szukania, analizy litera po literze jakiegoś ukrytego dżołku w dżołku, zawoalowanego przesłania, może jakiejś głębokiej aluzji na linii tytuł -wrzut.
Proszę podaj gdzie to ukryłeś? Ja już nie mam siły, poddaję się.

Do czasu podania rozwiązania proponuję reszcie Bojownictwa zabawę na tunning Twojej skórki. Jakby co może Ci się przyda?

Ja zaczynam:

Zygmuntek Nieprzybity

Po raz pierwszy usłyszałem ten dowcip w 1965 roku. Wtedy jeszcze nie czytaliśmy Kinga.