Jedliście kiedyś królika? Zaręczam wam, że wbrew powszechnej opinii nie jest to mięso ani przesadnie drogie, ani też wyjątkowo trudne do zrobienia. Obecnie praktycznie w każdym większym supermarkecie można dostać tuszki królicze. Nie musicie od razu szukać znajomego myśliwego ani sklepów z dziczyzną.
Właściwie całą historię można by rozpocząć tradycyjnie, czyli dawno, dawno temu.
Byłoby to zgodne z prawdą, bo czasy, o których chcę wam opowiedzieć, zdarzyły się jeszcze w mojej bardzo wczesnej młodości.
Moja babcia ma rodzinę w małej miejscowości daleko od Warszawy. Jej nazwa i tak wam nic nie powie, więc pomińmy ją. Tak czy inaczej, była to mieścina, do której przynajmniej raz do roku zjeżdżaliśmy się całą familią na tak zwany zjazd rodzinny. Zazwyczaj termin takich zjazdów przypadał na przełom września i października. W pięknych okolicznościach przyrody, jak by to powiedział nieodżałowany Himilsbach, rozstawiano długie stoły, nakryte śnieżnobiałymi obrusami. Zanim jeszcze ostatni członkowie rodu zaparkowali swoje samochody, stoły już uginały się od potraw. Ponieważ rodzina babci słynęła z hodowli królików, daniem głównym zawsze było to zwierze, podawane na tysiące sposobów. Moja ulubiona wersja to królik duszony w sosie musztardowym. To lekko pikantne, bardzo aromatyczne danie jest wspaniałym pomysłem na wytworną kolację.
Przygotowania rozpoczynamy od wymieszania łyżki oliwy z dwoma łyżkami ostrej musztardy. Dobra będzie musztarda Dijon, z racji swojej ostrości. Mieszaninę doprawiamy solą i pieprzem.
Tuszkę królika, o wadze mniej więcej 1500 gram płuczemy, osuszamy i dzielimy na sześć części. Smarujemy je mieszaniną oliwy i musztardy, układamy w rynience do pieczenia i wstawiamy do nagrzanego do 260 stopni piekarnika. Mniej więcej po dziesięciu minutach polewamy mięso połową szklanki wody, po czym zostawiamy w piekarniku na kolejne dziesięć minut. Nie zapomnijcie o tym, by od czasu do czasu polewać mięso sosem, który wycieknie z niego. Kiedy minie owe dziesięć minut wyjmujemy rynienkę z pieca, przekładamy królika na ogrzany półmisek i trzymamy w cieple. Rynienkę z sosem wstawiamy na ogień. Wlewamy 2 łyżki białego, wytrawnego wina i mieszamy drewnianą łyżką aż niemal do całkowitego odparowania. Dodajemy cztery łyżki śmietanki i ogrzewamy, cały czas intensywnie mieszając, tak by nie dopuścić do zagotowania się sosu. Zdejmujemy rynienkę z ognia, doprawiamy solą i ponownie mieszamy. Gotowym sosem polewamy ułożone na półmisku porcje królika. Podajemy z makaronem.
Smacznego...
--
Homo homini cattus est
a czemu własnie z makaronem?
)
kurka wodna jeść mi się chce
