W moim życiu są dwie miłości. Jedna o tej porze już pewnie śpi, druga to żagle. Kto był na łajbie ten wie, że liczy się to, co można popełnić szybko, tanio i bez całej masy garów do zmywania...

Skład na sześcioosobową załogę męską:
- kiełbasa, 200-300g. Dowolna, jaką znajdziemy na łajbie - czyli albo parówki, albo wariacje na temat zwyczajnej,
- cebula, 3-4 sztuki,
- puszka pomidorów (najlepsze są krojone, będzie szybciej),
- puszka fasolki czerwonej,
- puszka kukurydzy,
- kawałek pora - opcjonalnie, tylko po to, by było kolorowo. Doświadczenie podpowiada, że załoga typowo męska ma głęboko gdzieś kolory
- ogórki konserwowe 3-4 sztuki, muszą być na stanie jako dodatek do wódki,
- tabasco - musi być na stanie jako składnik wściekłych psów,
- wegeta - Szymku, jeśli czytasz tego posta - oczywiście może być zamiennie sól i papryka, jak kto wziął na łajbę - to i majeranek
- pieprz,
- mąka - najlepsiej ziemniaczana,
- piwo - 6 puszek,
- bułki - 6 sztuk,
- tłuszcz siakowyś, margaryna choćby.

Bierzem gar, w garze topimy tłuszczyk, na który wrzucamy pokrojoną w kostkę kiełbachę i cebulę. Dusimy, dusimy i nagla z zaskoczenia dorzucamy zawartość puszki pomidorków razem z zalewą. Odsączamy fasolkę i kukurydzę i dorzucamy. Dolewamy ze 200ml wody. Następne w kolejności idą krojone w kostkę ogórasy. Sypiemy ze półtorej łyżki mąki, coby nam się zgęstniało było i mieszamy wszystko dziarsko. Doprawiamy wegetą, pieprzem i tabasco. Pod koniec dorzucamy toto zielone z pora w kostkę skrojone, dusimy jeszcze chwilę pod pokrywką i wułala.

Nakładamy na talerze, podając ze świeżą bułą i puszką piwa.

No i się mnie przypomniało - jeszcze półtorej łyżki cukru w czasie przyprawiania tam ma wylądować. Przepraszam, mój błąd.

taka zupa, to tylko na łajbie możesz smakować, jak nektar

Nieee no, w domu też można, zwłaszcza jak się ktoś za gotowanie zabiera koło trzeciej nad ranem i nijak zakupów zrobić

Aha, jak widać wygląda kororowo. I jak widać, o marchewce też nie napisałem. Jedna lub dwie, w kostkę.

wygląd ma ładny

Jak mi mój TŻ opowiadał, jake potrawy z kumplem na żaglach sobie szykowali, to chyba najbardziej jadalna była becherovka.

E tam Myszsza, jeśli pod ręką ma się odpowiednią ilość odpowiedniego trunku to bez obaw można spożywać wszelakie wynalazki jako że żołądek jest należycie odkażony

Wiesz, opowiadali mi faceci po powrocie z żagli (w tym mój TŻ), jak gotowali parówki we flaczkach z puszki, bo te flaczki drobiowe nadawały się tylko na nośnik ciepła. A jak przywiało i trza było się ratować, zapijali rum becherovką i wyłazili na pokład, a po zacumowaniu, to mieli gdzieś gotowanie i ratowali się zupkami cambella, wtedy jeszcze można je było u nas kupić.
i to jest główny powód, dla tórego nie biorę udziału w żeglarskich wyczynach mojego męża i jego kumpli. Potem wracają i po stopach mnie całują za zwykłego kotleta.

To chyba właśnie o to chodzi... Parówki gotowane we flaczkach na żaglach, zupki chińskie na zagrychę do wódki nieznanego pochodzenia zmieszanej z miętusami na akademiku... Coś czego by się zazwyczaj kijem nie tknęło staje się elementem nieodłącznym, dodającym niejako klimatu całej sytuacji. Zapomina się wtedy o prawdopodobnej szkodliwości spożywanych składników i tworzy się dzieło, które wydaje nam się na daną chwilę arcygenialną potrawą. A później sie wraca do domciu gdzie czeka ten zazwyczaj pogardzany i niedoceniany kotlet z ziemniakami, który po takiej diecie urasta do rarytasu na miarę specjalności szefa kuchni w restauracji w 5-gwiazdkowym hotelu

Ja miałem lepsza wyżerkę na łódkach. Była to puszka tuńczyka + paluszki lajkonik + szynka z puszki a to wszystko jako jedyny posiłek w dniu na trzech. Smakowało wybornie do tego pare piwek i można żeglować

Różne rzeczy się na żaglach wsysało Z bardziej oryginalnych profanacji wymienić należy Johnny Walkera z brzoskwiniową ice tea - w innych okolicznościach wstyd by było się przyznać.
Bywało też, że drugiego dnia rejsu "zaginął był" gdzieś woreczek z bułkami. Odkopaliśmy je ostatniego dnia, kiedy robiliśmy wstępny klar na łajbie. Po odkrojeniu elementów zawierających penicylinę wystarczyło resztę przesmażyć w głębokim oleju... Od tego czasu zresztą trzymamy się zasady "wysmaży się i będzie dobre"

ehh żagle.... ileż to razy trzeba było ratować współżeglarzy


Ileż to razy MIAŁEM przy sobie sól, pieprz, majeranek i paprykę


Ale i tak podstawą kuchni żeglarskiej jest... ryba we wszelkich możliwych postaciach....nawet w postaci steku wołowego z grilla

Ojj nie! Lat parę nazad zrobiliśmy zakupy przed wyjazdem, w makro, coby tanio było. Już pomijam to, że wieźć ze sobą 10kg ketchupu na dwa tygodnie, dla 12 osób...
Ale żeby było wesoło (czy tam tanio), zaopatrzyliśmy się w paprykarz. Nazwy nie podam, ale ze Szczecina
Nie lubię, jak jedzenie na mnie zerka. A po otwarciu puszki, po odgrzebaniu łusek dało się nawet oczy rozpoznać. Dziękuję, postoję.
Wędkarzy niestety na składzie nie mamy (jedyna złowiona ryba wpadła pod troskliwe skrzydła damskiej części załogi, otrzymała imię i po kilkunastu godzinach pływania w wiaderku wróciła do jeziora). Konserwom już nie wierzę. Z filetem nie miałem okazji się bawić. A w Sztynorcie podają całkiem sympatyczne pstrągi
Tylko tak się zastanawiam... ryba wołowa?

golaszm mon amie... ryba może być nawet wieprzowa lub cielęca...

Na łajbie, jak chłopcom doskwierała monotonia, robiło się nawet rybę jajeczną z pomidorkami....


Ryba, jaka jest, każdy widzi

A to prawie jak nasza "udająca kiełbaska". Kładzie się ją koło torebki z fixem, a kiełbaska ma sobie przeczytać przepis i nauczyć się co ma udawać
Z góry zastrzegam, że to nie mój pomysł i odcinam się od takiej profanacji. A jak się robi wieprzową rybę?
Ryba, jaka jest - nieważne. Ważne, co ryba lubi