Miała już Andzia wiosen z czterdzieści,
a gładkie jeszcze jej lico
byłaby pewnie szczęśliwa, spokojna,
lecz wciąż jeszcze była dziewicą.

Ciągle myślała jak się tego pozbyć
Jak by swej duszy (i ciału) dogodzić
wszystko się miało zmienić bardzo szybko
gdy przyszło przez las jej przechodzić.

Lecz nie szła do babki jak mówi legenda
a do wróżki co mieszkała w dziczy,
miała jej tamta dać lek na dziewictwo
co to smaruje się w piczy.

Pełna nadziei więc kroczy kobita
i pogwizduje i śpiewa
nikogo w lesie, cisza tam i spokój
bieg jej Czerwony Kapturek podwiewa.


Nagle stanęła
i słucha
nic...
tylko wiatr delikatnie dmucha...
krok do przodu
i stoi
już nie śpiewa..
się boi...

aż tu na ścieżce, z mroku dąbrowy
nagle wyskoczył drwal wyścigowy
i żaden wilk to, żaden gajowy
zwykły rębajło, Zenek z Włoszczowy

tak się w tym rżnięciu rozpędził Zenek...

...przerżnął i Andzię pośród sosenek

Wielka dziś miłość wyrosła z tego
on rżnie topole
a ona jego.

THE END

Na pewno to, co Cię nie opuszcza, nazywa się wena? Z tematyki wnioskując, zaryzykowałbym stwierdzenie, że to może raczej chętka?


Co nie zmienia faktu, że bajki przyjemne

taaa... ja chętka a on dętka... ide spać

Wielka dziś miłość wyrosła z tego
on rżnie topole
a ona jego.

...ja tu panie drugie dno widzę

super

I taką wersję bajki będę opowiadał swoim dzieciom.... ciekawe co moja żona na to?