W Polsce nazwalibyśmy ją po prostu omletem, albo dziwaczną jajecznicą. Głównego przepisu nie podam, bo jest ich pewnie tyle, ilu hiszpanów. Generalnie zamysł jest taki, by na patelni o grubym dnie przesmażyć dowolne warzywa z dowolnymi dodatkami: ziemniaki, pomidory, wieprzowina, cebula i czosnek, sardele, bakłażany, papryka, cuknia i nawet ogórki, kiełbaski, boczek. To wszystko w dowolnej kombinacji zalewa się rozmąconym jajkami i pod przykryciem doprowadza do ścięcia jaj. Bez mieszania. Cudowna potrawa, bo nigdy nie udaje się tak samo.
Ja najbardziej lubię z ziemniakami, surowym (nie wędzonym) boczkiem, cebulą i pomidorami. Czasem zamiast boczku używam tłustego schabu. Czasem dodaję parę sardeli.

Ja bym to raczej omletem nazwała....

Aishaa, przeczytaj pierwsze zdanie.

:myszsza tortilla to po hiszpańsku omlet. a więc jest to zwykły przepis na hiszpański omlet. (polecam słownik). no chyba, że to coś w stylu "smażone potatoes, w polsce nazwalibyśmy je ziemniakami"

rangarok nie goraczkuj się chłopie..tam nie istnieje pojęcie omlet tylko tortilla własnie "W Polsce nazwalibyśmy ją po prostu omletem" to zdanie chyba jednak wiele wyjasnia

a co do hiszpańskiej tortilli,ale byłam zdziwniona,gdy ją pierwszy raz jadłam w Barcelonie 10 lat temumyślałam,że to będzie coś na wzór meksykańskiej, a tu guzik u mnie dodatkowo zrobione to było na dwóch kromkach pszennego pieczywa zalanego warzywami i jajkami właśnie

Wiesz co, ragnarok, czepiasz się szczegółów, nie łapiąc klimatów. W Hiszpanii tortilla (w Polsce nazwalibyśmy ją omletem) jest hiszpańskim daniem kultowym, chyba nawet bardziej od paelli. Mają do tego specjalne patelnie o grubym dnie, używane tylko do tej potrawy. Ja tam bym się obraziła, gdyby jakiś Hiszpan nazwał bigos duszoną zepsutą kapustą z dodatkiem resztek mięs. A słownik nie zawsze oddaje charakter potrawy. Poza tym, omletu cechą (wg francuzów) szczególną jest lekkie ścięcie z wierzchu, do takiej galaretkowanej konsystencji, i złożenie wpół przed przerzuceniem na talerz. Są w sztuce kulinarnej pewne niuanse, które różnią np. tournedos od chateaubrianda. Pozdrawiam serdecznie.

A ja się tam przyczepię Z jednej strony to miło, że nazwa tak wiele zmienia w kwestii potrawy - wymyslna nazwa wręcz zachęca do spożycia... Ale z drugiej strony wkurza mnie takie gloryfikowanie prostych potraw - bo np. po co mówić piersi faszerowane grzybami skoro można to nazwać 'sakiewki księcia jakiegośtam' (nazwiska nie pamiętam ) czy 'parówki w ciescie' skoro świnki w kocykach i ropucha w jamie brzmią znacznie bardziej egzotycznie

Otóż, nikasi, nie przyjmuję do wiadomości Twojego "przyczepienia się". Czy zamiast Stroganowa podasz "paski wołowiny w sosie śmietanowym", zamiast melby "deser z lodów waniliowych z brzoskwiniami", a zamiast crepe Suzette "naleśniki z syropem pomarańczowym, podpalone"? Nazwa ma znaczenie.
A wracając do tortilli, jeśli w języku hiszpańskim tortilla oznacza omlet, to dlaczego w Meksyku, jakby nie było hiszpańskojęzycznym, placuszki z mąki kukurydzianej z nadzieniem rozmaitym nazywają się tak samo?

To może ja Was pogodzę Nazwa ma znaczenie w przypadku dań oryginalnych, charakteryzujących się ścisłym, jedynym w swoim rodzaju przepisem. Bardzo często jednak potrawy noszą nazwy lokalne a są znane na całym świecie i wtedy stosowanie nazwy, którą się gdzieś usłyszało jest zwykłym snobizmem.
Dlatego rozumiem niechęć nikasi do nazywania szarlotką jabłecznika, który na dodatek w moim rodzinnym domu zwał się "wandzią"
W przypadku nazw obcojęzycznych bierzcie też pod uwagę niuanse językowe zwykle niedostępne w słownikach. Np. znam meksykańską tortillę również jako zwykły placek bez nadzienia, na dodatek suszony w celu dłuższego transportu. Tortilla to po prostu forma a nie danie, stąd jej różny charakter . W różnych krajach może oznaczać co innego.
Ja na przykład nie nazwałbym omletem tego co myszsza opisuje bo do omletu w mojej rodzinnej tradycji należałoby dosypać mąki. Zdumiałem tym niedawno znajomą bo ona nie znała takiego sposobu przyrządzania omletu. Itd itd.
W omawianych przypadkach na pewno melbie by się nic nie stało gdybyśmy podali lody brzoskwiniowe Tyle, ze mówiąc "melba" oszczędzamy czas

Cóż, myszsza, wg mnie zarówno Strogonow jak i paski wołowiny w sosie śmietanowym brzmią równie kusząco, to samo tyczy się pozostałych przykładów, które podałaś. Fakt, nie ma co się zbytnio rozdrabniać na szczegóły np "pieczona świnka morska faszerowana przez odbyt" (fuj ), ale nie należy też popadać w snobizm i przechwalstwo w kwestii koronowania podrzędnych potraw wyszukanymi nazwami.

A co do tortilli - zapytaj jakiegoś hiszpana, a jeszcze lepiej Makłowicza - któryś z nich na pewno rozwieje Twoje watpliwości.

nikasi - tak sobie myślę wieczorową porą, że nadawanie potrawom nazw ma swoj urok. W naszej rodzinie funkcjonują "grzybki", "ukrainki", "jajkownice dziadka", barszcz "pciński", kapuśnioki. sama dla swoich wymysłów mam nazwy: "mieszanina majowa", co oznacza warzywno-mięsną potrawę jednogarnkową, ", "glut wojenny" - potrawa z lat 80, co tam dało się kupić, do garnka się wrzucało, a jak miało być w wersji lux, zawierało mięso, nabywane w sklepie komercyjnym (uwierzycie w takie kuriozum?)
A poza tematem: STROGANOW, nie Strogonow, nie Strogonoff, STROGANOW!!!

Jedna literka... tylko jedna jedyna literka... Dobrze, już dobrze - STROGANOW! Może jeszcze pogrubić i podkreślić żeby w pełni oddać potęgę tej bajecznej potrawy?

Ej nikasi, nie złość się, przecież nie chciałam Cię urazić

nikasi uśmiechnij się

myszsza odpisz mi w swoim wątku o serniku i banoffee, bo zadałam ci dwa pytania i ciągle czekam

Ja bym to nazwał frittatą...

a ja fritattą, i znów kwestia nazwy.fritatta to omlet, którego głównymi składnikami są ziemniaki i jajka. Ależ ta kuchnia jest językowo skomplikowana!