Moja babcia to gotowała od wielkiego święta, w końcu udało mi się odtworzyć ten smak zapamiętany z dzieciństwa

Potrzeba :
Kawałek ładnej wieprzowiny, od szynki albo ładnej łopatki, jak będzie zapeklowany to super
wagowo tyle samo wędzonki, ostatecznie chudy surowy wędzony boczek też daje radę
susz owocowy, taki jak do wigilijnego kompotu, z dodatkiem większej ilości śliwek
sok z cytryny i otarta skórka
masło (ze 2 łyżki)
mąka
cebula
i clou: wytrawne powidła ze śliwek usmażone z małą ilością cukru, z imbirem i goździkami

Dzień przed namoczyć owocowy susz w małej ilości wody i zostawić na noc. W sporym garze zagotować wodę, tyle, żeby zakryła mięsa. Wrzucić mięska i obraną cebulę, gotować z godzinę, gdzieś w połowie dosolić do smaku, ostrożnie, bo niektóre wędzonki oddają sporo soli Potem wrzucić owocki razem z wodą w której się moczyły i gotować do miękkości. Miękkie mięsko wyjąć, pokroić na dosyć spore kawałki. Wywar w garze zredukować trochę, zagęścić zasmażką z masła i mąki, doprawić do smaku sokiem z cytryny, otartą skórką i powidłami śliwkowymi. W sosie utopić kawałki mięska i można zajadać, najlepsze z kluskami śląskimi albo z buchtami

Nie wiem czemu, ale śląskie niebo kojarzyło mi się zawsze raczej z roladami...

Bo to "śląskie niebo", z tego co kojarzę, to bardziej z Dolnego Śląska niż od hanysów.