To raczej przystawka, niż danie.

Bierzemy zieloną część pora (ze względu na kolor oraz bardziej wyrazisty smak) - kroimy w jakieś talarki, choć bez przesadnej staranności, wrzucamy na patelnię i dusimy.
Jak zmięknie, to zdejmujemy i miksujemy na mus, po czym przyprawiamy do smaku: sól, pieprz, gałka, co kto lubi.

Pieczarki przygotowujemy do napełnienia, czyli czyścimy (raczej nie myjemy i nie obieramy ze skórki, bo ona się ładnie przypieka)
Wycinamy nóżkę i resztki kołnierzyka, który został przy kapeluszu.

Faszerujemy pieczarki musem porowym.
Na patelni rozgrzewamy olej, taki który wytrzymuje wysokie temperatury, więc np. rzepakowy i smażymy pieczarki - krótko, ale intensywnie, żeby nie zaczęły się dusić i nie puściły wody.

Zdejmujemy pieczarki z patelni, posypujemy startym serem i wkładamy na chwilę do piekarnika z górnym grzaniem, żeby ser przetopić, chyba że ktoś ma ręczny palnik, to może z ręki.

Z racji koloru, można por zastąpić bobem. Można zastąpić tysiącem innych farszy, robi się to szybko i jest smaczne, ale nie należy przesadzać z ilością, bo najlepiej sprawdza się w natychmiastowej konsumpcji - po wystygnięciu traci na atrakcyjności.

A ja robię po prostu zapiekane z szynką [albo inną wędliną], szczypiorkiem i z serem [drobniutko pokrojne i wymieszane]. A z tym musem spróbuję - bo się czyta apetycznie

A w ogóle największy mój przysmak jeśli chodzi o pieczarki to po prostu smażone na maśle, bez żadnych dodatków, tylko na sam koniec posypane solą Trochę wtedy smakują tak jak rydze, które jadłam w dzieciństwie na wsi, smażone na fajerkach, albo na blasze